WYPOSAŻENIE I FUNKCJE DODATKOWE ZASILACZY AWARYJNYCH UPS
|
Zasilacz awaryjny UPS line-interactive małej mocy
może być wyposażony w szereg układów podnoszących jego funkcjonalność, komfort
użytkowania i zwiększających zakres zastosowań. Należą do nich między innymi:
- RST
– układ „zimnego startu” umożliwiający uruchomienie zasilacza przy braku
napięcia w sieci zasilającej. Szczególnie przydatny w sytuacji, gdy konieczne
jest włączenie komputera i wykonanie krótkiego zadania przy braku napięcia
w sieci. W wielu przypadkach w szczególności w zasilaczach awaryjnych
małej mocy nie jest możliwe uruchomienie stanowiska komputerowego bez
obecności sieci zasilającej pomimo wyposażenie UPS w ten układ.
- AVR
– układ stabilizacji napięcia wyjściowego. Regulacja napięcia wyjściowego
realizowana jest z reguły skokowo przez podwyższenie lub obniżenie
napięcia na wyjściu UPS odwrotnie do zmian napięcia na wejściu zasilacza
awaryjnego bez przechodzenia na pracę awaryjną. Układ taki znajduje
zastosowanie szczególnie w sytuacjach permanentnego obniżenia napięcia w
sieci zasilającej. Sytuacja odwrotna tj. ciągłego za wysokiego napięcia w
sieci zasilającej występuje bardzo rzadko, częstsze są chwilowe
przepięcia, stąd AVR obniżający ma mniejsze zastosowanie a już w
szczególności, gdy przyjście na AVR jest realizowane za pośrednictwem
stanu pracy awaryjnej.
- AG – układ umożliwiający współpracę
zasilacza z agregatem prądotwórczym. Generowana przez agregat sinusoida
jest często zniekształcona, posiada inny współczynnik szczytu niż przebieg
sieciowy oraz niezbyt stabilną częstotliwość. Układ AG zapewnia mniejszą
czułość zasilacza awaryjnego na tego typu odstępstwa. Zasilacz UPS z
układem AG zapewnia podtrzymanie zasilania w czasie, gdy na skutek awarii
zasilania realizowane jest przełączenie na zasilanie z agregatu
prądotwórczego.
- KF
– układ umożliwiający zabezpieczenie zasilania urządzeń biurowych innych
niż komputery, np.: kas fiskalnych, centralek telefonicznych, telefaksów
itp. Mowa tu o urządzeniach, które tolerują przebieg quasi-sinusoidalny,
ale z ograniczonym współczynnikiem szczytu. Układ KF umożliwia obniżenie
maksymalnej wartości przebiegu quasi-sinusoidalnego przy zachowaniu wartości
skutecznej. Taki przebieg toleruje większość urządzeń zasilanych
konwencjonalnymi zasilaczami transformatorowymi np. drukarki, skanery,
urządzenia sieciowe (koncentratory, przełączniki) itd. Tryb KF może być
załączany ręcznie lub automatycznie (autoKF).
- COM
– układ złącza szeregowego do monitorowania pracy UPS przez komputer.
Złącze szeregowe może być zrealizowane w standardzie RS232 lub częściowo
kompatybilnym. Korzystna jest galwaniczna separacja sygnałów elektrycznych
w takim złączu np. przy pomocy transoptorów. Złącze może być
wykorzystywane przez zasilacz i oprogramowanie monitorujące w charakterze
złącza sygnałowego tj. złącza dostarczającego sygnałów typu zero/jeden na
określonych liniach sygnałowych. W tym systemie pracy zasilacz dostarcza
informacji o awarii sieci zasilającej, wyczerpanych akumulatorach oraz
istnieje możliwość zdalnego wyłączenia zasilacza przez komputer podczas
pracy awaryjnej. Ten sposób pracy COM wykorzystywany jest przez usługi
systemowe UPS zawarte w niektórych systemach operacyjnych oraz przez
proste oprogramowanie monitorujące pracę zasilacza. W zasilaczach
awaryjnych, w których złącze COM działa w systemie rozkazowym, komendy
przesyłane są po liniach nadawczej i odbiorczej złącza szeregowego. Ten
rodzaj komunikacji umożliwia znaczne rozszerzenie zakresu monitorowania
pracy UPS przy pomocy specjalizowanego oprogramowania. Oprogramowanie do
UPS produkują miedzy innymi takie firmy jak MegaTec, APC itd.
Coraz częściej do komunikacji komputera z zasilaczem awaryjnym wykorzystywane
jest złącze USB.
- TEL
– filtr linii telefonicznej do zabezpieczania urządzeń telekomunikacyjnych
przed przepięciami w sieci telefonicznej..
- CPM
– układ ciągłego pomiaru mocy pobieranej przez zabezpieczane urządzenia.
Zasilacz awaryjny może być wyposażony w układ pomiaru mocy, który działa w
stanie pracy awaryjnej jak również przy poprawnej sieci zasilającej
informując użytkownika o przekroczeniu dopuszczalnego obciążenia wyjścia
UPS. Przy pomocy odpowiedniego oprogramowania można ocenić poziom obciążenia
wnoszony przez zabezpieczany sprzęt.
- GWA
– „gorąca” wymiana akumulatorów przez użytkownika. Układ GWA powinien
posiadać jednoznaczną sygnalizację zużycia akumulatorów, możliwość wymiany
bez wyłączania zasilacza oraz brak możliwości błędnego podłączenia akumulatorów.
- WBP
– wyjście bez podtrzymania zasilania podczas pracy awaryjnej. Układ
taki powinien posiadać następujące cechy:
a) Napięcie na tym wyjściu powinno być załączane centralnym
wyłącznikiem zasilacza.
b) Powinno być zabezpieczone dwoma bezpiecznikami.
c) Wyposażone w filtr RFI/EMI o odpowiednio dużym prądzie
maksymalnym oraz tłumik warystorowy.
d) Wyraźne oznaczenie (gniazdo w polskim standardzie), że jest to
gniazdo bez podtrzymania
w przypadku awarii zasilania.
Taki układ służy jako dodatkowa listwa przeciwzakłóceniowa i umożliwia
zasilanie urządzeń o zbyt dużym poborze mocy w stosunku do możliwości
zasilacza, np. drukarek laserowych.
- SOW
– sekwencyjne odłączanie wyjść. Układ umożliwiający programowe odłączanie
wyjść zasilacza awaryjnego w celu maksymalnego wydłużenia czasu pracy
urządzeń podłączonych do wybranych wyjść UPS podczas awarii zasilania.
- ZR
– „zbiornik rezerwowy” – układ uniemożliwiający załączenie napięcia na
wyjściach zasilacza awaryjnego przed naładowaniem akumulatorów do zadanego
poziomu.
- KCP
– kalibracja czasu podtrzymania. Układ taki umożliwia oszacowanie
czasu podtrzymania zasilania podczas awarii sieci zasilającej przy znanym
obciążeniu na wyjściu UPS. Szacowanie tego czasu następuje w procesie
cyklicznych testów prowadzonych przez użytkownika lub uruchamianych
automatycznie przez UPS. Badany jest czas podtrzymania zasilania przy
pracy awaryjnej i aktualnym obciążeniu, a wyniki zapisywane w pamięci
zasilacza i wykorzystywane przez oprogramowanie monitorujące. Ponieważ
testy prowadzone są cyklicznie, dane są aktualizowane na bieżąco i
zawierają informacje o zużyciu akumulatorów. Elementami systemu KCP są
miedzy innymi:
- układ pomiaru obciążenia (element układu CPM), który w procesie
periodycznych (programowych) testów symulujących awarię zasilania
umożliwia zmierzenie aktualnego obciążenia na wyjściu zasilacza,
- pamięć zapisywalna, trwała (np.: EEPROM) umożliwiająca zapisanie wyników
testów niezbędnych do automatycznej analizy stanu zużycia akumulatora i
określenia czasu podtrzymania lub też uruchomienia sygnalizatora „wymień
akumulator”.
- AS
– automatyczny start zasilacza po podłączeniu do sieci zasilającej.
Włożenie wtyczki zasilającej od UPS do gniazda zasilającego powoduje
załączenie napięcia na wyjściu UPS, uruchomienie układu ładowania
akumulatorów, oraz układu ciągłego pomiaru mocy. W przypadku awarii
zasilania zasilacz przechodzi na pracę z akumulatorów pod warunkiem
występowania obciążenia na wyjściu UPS. W przypadku braku obciążenia
następuje wyłączenie zasilacza. Układ może być wyposażony w regulator
poziomu mocy minimalnej, przy którym UPS nie podtrzymuje zasilania. Może
to mieć zastosowanie przy korzystaniu z usług systemowych do monitorowania
UPS, w których nie ma funkcji zdalnego wyłączania zasilacza awaryjnego. Po
zamknięciu systemu w komputerze z układem ATX nastąpi wyłączenie komputera
i w konsekwencji wyłączenie UPS. Zasilacz i komputer zostaną ponownie
załączone, gdy wróci napięcie w sieci zasilającej (w BIOS komputera należy
ustawić opcje uruchomienie komputera po powrocie napięcia zasilania).
Powyższy opis
nie wyczerpuje pełnej listy możliwych układów i zawiera tylko najczęściej
występujące układy w zasilaczach line-interactive małej mocy. Część elementów
poszczególnych układów wykorzystywana jest przez inne układy a część funkcji
realizowana jest programowo z wykorzystaniem oprogramowania monitorującego
pracę UPS.
strona główna